2 Kasım 2009 Pazartesi

Guiza-Nobre / Semih-Serdar Özkan

Türk'ün Türk'ten başka dostu yoktur diye bir söz var. Bu söz bazı alanlar için geçerli olabilir fakat futbol için asla geçerli değil. Futbolda Türk futbolcu övülünce aman şımarır denir, kötü oynadığında da vurulur da vurulur sırtına. Çok şey beklenir onlardan. Göz boyayamazlar. Mücadele ederler uğraşırlar ama yetmez gol de istenir. Nobre ve Guiza mücadele eder hırslı futbolcu olur, hırçın futbolcu olur. Araya bir de gol sıkıştırdıkları zaman onlardan iyisi yoktur. Guiza ve Nobre asıl görevleri olan gol atmayı unutuyorlar bu böyle olunca. Bizim mücadelemiz yetiyor herhalde taraftarlarımıza diyorlar. Serdar Özkan ve Semih gibi Türkler de onları kenardan izliyor. Profesyonellikte var olmayan duygusallık da bizim futbolcular da var deniliyor. Bence az bile duygusallar. Adam hakkını alamıyorken olmayan profesyonellik onların duygusallığında ortaya çıkıyor. İşin ilginç tarafı da bu.

Hiç yorum yok: